Home, cold and not so sweet, Home

Hallo allemaal,

Dit word mijn laatste verslag van mijn reis naar het prachtige Afrika, en eerlijk waar ik typ dit verslag met grote heimwee en tranen in mijn ogen.

'Culture shock is the personal disorientation a person may feel when experiencing an unfamiliar way of life due to immigration or a visit to a new country, a move between social environments, or simply travel to another type of life'.

Van het bovenstaande heb ik nu pas last, in het land waar ik ben opgegroeid maar me nooit heb thuisgevoeld. Mijn hele leven heb ik al iets met Afrika gehad, en mijn vermoeden dat ik me daar thuis zou voelen bleek waar te zijn. Zittend tussen alle mensen die hier gelukkig zijn en hun leven hier opbouwen voel ik me alleen, maar nu ik begrijp waarom vind ik dat niet erg meer. Zolang ik maar weer terug kan.

In livingstone ben ik niet meer naar het weeshuis gegaan omdat het afscheid voor iedereen vreselijk was en ik dit de kinderen en mezelf wou besparen. Ik ben nog een keer naar mamma Anna gegaan om te kijken hoe het ging, en het ging prima! Voor de rest heb ik nog genoten van de lieve vrienden die ik daar heb gekregen, de zon, en de natuur.

Ik heb een andere kijk gekregen op vrijwilligerswerk, hetgeen wat 'wij' gedaan hebben helpt namelijk niet op lange termijn.
Ik zal het in het kort uit proberen te leggen:
Als we al deze lieve mensen geld, kleding en eten blijven geven blijven deze mensen dit aannemen. Dan blijven deze mensen dingen krijgen en leren ze niet dat iedereen moet werken voor zijn/haar geld, om kinderen op te voeden en naar school te sturen en over 20 jaar zijn wij dan nog steeds de blanke mensen die geven en hun nog steeds de zwarte mensen die nemen. We zouden deze mensen veel meer helpen met educatie. Het is natuurlijk groot, maar start een bedrijf neem mensen aan die geen werk hebben en leer ze een beroep. Zo hebben de mensen werk, leren ze dingen en leren ze hoe ze geld moeten verdienen zodat ze hun gezin kunnen onderhouden. En we helpen ze dan niet alleen met het verdienen van hun eigen geld maar leren ook dat wij 'blanke' wel respect voor hun hebben en iedereen als gelijke willen behandelen, ook al weet ik dat er altijd naieve mensen bij zullen blijven die dit nooit zullen -willen- begrijpen.

Ik raad iedereen aan om een keer naar een arm land te gaan en te ervaren hoe deze mensen echt leven. Het is namelijk geweldig om te zien hoe deze mensen gelukkig zijn met veel minder dan wat wij hebben.
En mijn lieve god wat mis ik de kinderen, hun lach en knuffels heeft me door veel moeilijke momenten geholpen en ondanks dat ik ze op lange termijn niet heb kunnen helpen weet ik zeker dat we met z'n allen een super tijd hebben gehad die niemand ooit zal vergeten.

Ik wil iedereen die ik heb leren kennen tijdens mijn reis, de mensen die gesponsord hebben en iedereen die ooit intresse heeft getoond in wat ik heb gedaan bedanken.

En voor al de mensen die denken dat elk persoon in Afrika in stronthutjes woont, er alleen maar zwarte mensen wonen en denkt dat iedereen er besmet is met HIV/AIDS : boek een ticket en ga op reis!

" Travel, as much as you can, as far as you can, as long as you can. Life's not meant to be lived in one place."


Sanne